توکن امنیتی (یا توکن تضمین، توکن اوارق بهادار) ترکیبی از سهام یک شرکت و یک ارز دیجیتال است.
این ترکیب، باعث ایجاد مزیت هایی همانند هزینه کمتر نسبت به سهام، امنیت بیشتر و برخورداری از مزیت های تکنولوژی بلاک چین شده است.
توکن ها را می توان به سه نوع مختلف دسته بندی کرد. انواع توکن عبارتند از: توکن کاربردی (سودمند یا ابزاری)، توکن سهام و توکن امنیتی.
توکن های امنیتی مانند سایر توکن ها، نوعی توکن رمزنگاری است. اما تفاوت عمده در نحوه تضمین امنیت آنها است.
امنیت این توکن ها به روش سنتی تضمین می شود. به عبارت دیگر، این توکن ها با ارزش های مالی در ارتباط هستند.
یک توکن امنیتی، نوع دارایی مالی قابل تعویض همانند اوراق قرضه، سواپ و قراردادهای آتی و … است.
روش های مختلفی برای تامین امنیت وجود دارد. یکی از این روش های پرکاربرد، اقدامات سنتی شرکت ها است. تکنولوژی بلاک چین، باعث دیجیتالی شدن امنیت شده است.
این موضوع، مزایای زیادی را در اختیار شرکت ها قرار می دهد. از جمله این مزیت ها می توان به کاهش هزینه، زمان و فرآیند کاغذ بازی اشاره کرد. انجام این گونه اقدامات، زمینه را برای ظهور توکن های امنیتی فراهم کرده است.
امروزه، انجام این گونه اقدامات روش معمول شرکت ها است. به همین دلیل، مشاهده استفاده از این نوع توکن ها به عنوان یک اقدام عملی خیلی غیرمعمول نیست.
زیرا توکن های امنیتی برای مالکان خود حقوق و تعهدات خاصی را ارائه می کنند (مثلا حق رای یا بدست آوردن سود سهام). البته این مزایا به تعداد توکن های در اختیار گرفته شده نیز بستگی دارد.
این توکن ها از قابلیت انتقال و تبدیل بین مردم و ربات ها از هر مکان و با سرعت خیلی زیاد برخوردار هستند. همانند سایر توکن ها، امکان ارائه این نوع از توکن ها هم از طریق فرآیند ICO وجود دارد.
استفاده از این روش، برای شرکت ها امکان جذب سرمایه از طریق فروش سهام (به شکل توکن های رمزنگاری شده) را فراهم می کند. از نظر تئوری این روش با هزینه کمی انجام شده و در آینده ارزش زیادی ایجاد می کند.
در نتیجه، نهادهای نظارتی به دنبال پیدا کردن ذخایر قانونی و نیازمندی های رعایت شده توسط این نوع از توکن ها هستند. این موضوع مخصوصا برای سرمایه گذاران دارای اهمیت است.
زیرا چگونگی خرید و عملکردهای ارائه شده توکن های امنیتی به وسیله قانون تنظیم می شود. البته نوع قوانین در کشورهای مختلف تغییر می کند.
برخلاف توکن‌های کاربردی، که برای دسترسی به یک محصول یا خدمات خاص در یک شبکه بلاک‌چین استفاده می‌شوند، توکن‌های امنیتی برای مطابقت با الزامات نظارتی طراحی شده‌اند و اوراق بهاداری مانند سهام، اوراق قرضه یا تراست‌های سرمایه‌گذاری املاک (REIT) را به شکل توکن شده نشان می‌دهند.
اهداف توکن های امینتی
هدف اصلی توکن امنیتی، ارائه حقوق کاملا مشابه با سهام سنتی است. این موضوع باعث جذب مخاطب بیشتر شده و فرآیند کاغذ بازی را حذف کرده و سرعت عملیات را بهبود می بخشد.
در عین حال، این کار با هزینه بسیار کمتری نسبت به در اختیار داشتن لیستی از سهام مختلف انجام می شود.
این نوع از دارایی ها، امکان بهبود و پیشرفت (SAFT) یا توافق نامه ساده توکن های آتی را فراهم می کنند. در نتیجه، سرمایه گذاران معتبر قادر به خرید قراردادها در طی یک پیشنهاد نمادین خواهند بود.
این سرمایه گذاران برای پاداش، توکن های توسعه یافته به وسیله شرکت را به شکل توکن های کاربردی دریافت می کنند. از این توکن ها می توان به عنوان دارایی نقد در پلتفرم مورد نظر استفاده کرد.
البته، مقررات هم چنان به دنبال راهی برای جداسازی مفهومی توکن های امنیتی و کاربردی است. از نظر بسیاری از قوانین حال حاضر، تمام توکن ها، توکن های امنیتی هستند.
به همین دلیل هنگام تعیین قیمت و مبادله آنها براساس سایر پول ها یا ارزهای دیجیتال، باید کاملا مراقب بود.
برای نمونه می توان از کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا یا SEC نام برد. این نهاد بارها درباره راه اندازی این نوع از توکن ها و رعایت تمامی مقررات مورد نظر درباره دارایی های مالی هشدار داده است.
حتی فراتر از این مرحله هم اقدام کرده است. در نتیجه از نظر این نهاد، هر توکن دارای شرایط توکن های امنیتی در بازار تحت این عنوان قرار گرفته و باید از تمام مقررات مربوط به دارایی های مالی تبعیت نماید. حتی اگر توکن، در اصل توکن امنیتی نباشد.
علاوه بر این، محدودیت های دیگری نیز توسط SEC در نظر گرفته شده است. از جمله، امکان تبلیغات گسترده در مورد یک ICO که در آن افراد قادر به در اختیار گرفتن دارایی مالی بوده، وجود ندارد.
برای دستیابی به این اهداف، SEC تست Howey را ارائه می کند. با استفاده از این تست، می توان ارزش توکن های مورد نظر را تعیین نمود.
مزایای توکن های امنیتی در چیست؟
توکن های امنیتی در مقایسه با اوراق بهادار سنتی مزایای متعددی دارند. در اینجا برخی از مزایای کلیدی ذکر شده است:
افزایش نقدینگی
توکن های امنیتی از فناوری بلاک چین استفاده می کنند که تجارت peer-to-peer را بدون نیاز به واسطه امکان پذیر می کند.
این افزایش نقدینگی امکان خرید و فروش آسان‌تر و سریع‌تر اوراق بهادار را فراهم می‌کند و به طور بالقوه زمان و هزینه‌های مرتبط با فرآیندهای معاملاتی سنتی را کاهش می‌دهد.
مالکیت جزئی
توکن‌های امنیتی را می‌توان به بخش‌های کوچک‌تر تقسیم کرد و به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد تا به جای نیاز به خرید کل دارایی، مالک بخشی از دارایی باشند.
این مالکیت جزئی فرصت‌های سرمایه‌گذاری را برای طیف وسیع‌تری از سرمایه‌گذارانی که ممکن است به دلیل موانع بالای ورود به اوراق بهادار سنتی دسترسی نداشته باشند، باز می‌کند.
دسترسی جهانی توکن های امنیتی
توکن های امنیتی را می توان در سطح جهانی داد و ستد کرد و سرمایه گذاران از سراسر جهان را قادر می سازد در فرصت های سرمایه گذاری شرکت کنند.
فناوری بلاک چین بستری بدون مرز برای تراکنش ها، کاهش موانع و باز کردن گزینه های سرمایه گذاری در بازارهای مختلف را فراهم می کند.
اتوماسیون و کارایی
توکن‌های امنیتی می‌توانند قراردادهای هوشمند را که قراردادهایی خوداجرا با شرایط از پیش تعریف‌شده هستند، در خود جای دهند. قراردادهای هوشمند فرآیندهایی مانند انطباق، توزیع سود سهام، و حاکمیت را خودکار می کنند و هزینه های سربار اداری و خطاهای انسانی بالقوه را کاهش می دهند.
این اتوماسیون باعث افزایش کارایی و شفافیت در مدیریت اوراق بهادار می شود.
امنیت و شفافیت بیشتر
فناوری بلاک چین تغییرناپذیری و شفافیت تراکنش های ثبت شده در دفتر کل توزیع شده را تضمین می کند. این سطح از امنیت خطر تقلب و دستکاری را کاهش می دهد و اعتماد سرمایه گذاران را افزایش می دهد.
علاوه بر این، ماهیت شفاف بلاک چین به ذینفعان اجازه می دهد تا مالکیت را تأیید کرده، تراکنش ها را ردیابی کنند و به اطلاعات بلادرنگ درباره دارایی های اساسی دسترسی داشته باشند.
صرفه جویی در هزینه بالقوه
با حذف واسطه ها و ساده سازی فرآیندها، توکن های امنیتی پتانسیل کاهش هزینه های تراکنش مرتبط با اوراق بهادار سنتی را دارند. این مزیت می تواند به ویژه برای فعالیت هایی مانند تهاتر، تسویه حساب و موافقت ها قابل توجه باشد.
Howey TEST : ارزش توکن های امنیتی
داشتن توکن های امنیتی می تواند حقوق و مزایای خاصی مانند مالکیت سهام، تقسیم سود، سود سهام یا حق رای در یک شرکت، برای سرمایه گذاران فراهم کند. ارزش توکن های امنیتی می تواند تحت تأثیر عملکرد دارایی یا سرمایه گذاری اساسی، مشابه اوراق بهادار سنتی تعیین شود.
توکن های امنیتی می توانند مزایایی مانند افزایش نقدینگی، مالکیت جزئی و انطباق خودکار از طریق قراردادهای هوشمند را ارائه دهند. آنها از فناوری بلاک چین برای فعال کردن تجارت peer-to-peer استفاده می کنند و روشی کارآمدتر و در دسترس برای سرمایه گذاری در دارایی های مالی سنتی ارائه می دهند.
تست Howey روشی برای تعیین قراردادهای سرمایه گذاری است. با استفاده از این تست، می توان قرارداد سرمایه گذاری بودن یا نبودن یک اقدام یا فعالیت اقتصادی را مشخص کرد.
سابقه ایجاد این تست به سال 1946 بر می گردد. در این زمان، دادگاه عالی ایالات متحده آمریکا درگیر پرونده تاریخی به نام SEC vs. Howey بود.
این پرونده در واقع پایه و اساس تست مشهور حال حاضر یعنی تست Howey را تشکیل می دهد. این تست برای تعیین اینکه آیا یک توافق نامه مشخص شامل قرارداد سرمایه گذاری بوده یا خیر، ایجاد شده است.
این تست، از مجموعه ای از پارامترها تشکیل شده که قرارداد سرمایه گذاری بودن یا نبودن یک توافق نامه را مشخص می کند. این پارامترها عبارتند از:
- توافق نامه، یک سرمایه گذاری مالی باشد.
- سرمایه گذاری در یک شرکت مشترک باشد.
- انتظار سود از کار توسعه دهنده یا شخص ثالث وجود داشته باشد.
عبارت شرکت تجاری مشترک یا “Common enterprise” دارای تفاسیر متعددی است. بسیاری از دادگاه های فدرال به تعریف دوباره این مفهوم اقدام کرده اند.
تست های اصلی از اصطلاح پول استفاده کرده اند. اما پرونده های بعدی، آن را گسترش دادند. در نتیجه انواع دیگری از سرمایه گذاری و دارایی ها، شامل این تعریف قرار گرفته است.
همچنین، نکته مهم دیگری را باید در هنگام تعریف و تعیین ارزش در نظر گرفت. سودهای بدست آمده از سرمایه گذاری باید تحت کنترل سرمایه گذار بوده یا کاملا از دسترس وی خارج باشد؟
در صورت عدم کنترل سرمایه گذار بر سودهای بدست آمده، معمولا دارایی به عنوان ضمانت در نظر گرفته می شود.
خوب این موضوع چه ارتباطی با توکن ها دارد؟ در صورت وجود شرایط و معیار های ارائه شده در قسمت بالا، توکن مورد بحث، توکن امنیتی در نظر گرفته می شود.
