توکن ERC-20 در واقع نوعی قرارداد هوشمند بوده که دارای ساختار اطلاعاتی از قبل تعیین شده است. این ساختار برای تسهیل پیاده سازی و اجرای عملکردهای مختلف در بلاک چین اتریوم طراحی شده و فرآیند ایجاد را برای توسعه دهندگان آسان می کند.
بلاک چین اتریوم، بر خلاف بیت کوین از اکوسیستم کاملا یکپارچه برخوردار است. بنابراین، توسعه دهندگان آن، مکانیسم جدیدی را برای تسهیل برخی از فعالیت های خاص ایجاد کرده اند.
برای مثال، بهبود قابلیت ایجاد کوین های جدید بر روی بلاک چین موجود از این موارد است. این فرآیند در بیت کوین امکان پذیر بوده و در کوین هایی به نام colored coins قابل مشاهده است. اتریوم برای رسیدن به این هدف، توکن های ERC-20 را ایجاد کرده است.
ایجاد این کوین ها به وسیله فابین بریدکیج و ویتالیک بوترین پیشنهاد شده و در 19 نوامبر 2015 به تایید رسید.
این طرح بخشی از EIP در اتریوم بوده که تحت عنوان EIP-20 (EIP مخفف عبارت انگلیسی Ethereum Improvement Proposal و به معنای طرح بهبود اتریوم است) اجرا شده است.
ERC نیز مخفف Ethereum Requests for Comments یا Request for Comments for Ethereum بوده و عدد 20 هم از EIP بدست آمده است.
ERC-20 نوعی استاندارد برای عملکردها و رخدادهای پیاده سازی شده به وسیله قراردادهای هوشمند بر روی اتریوم را تعریف می کند.
در حال حاضر، توکن های ERC-20 یکی از پرکاربردترین توکن های موجود در دنیای کریپتو است. تعداد توکن های ERC-20 تولید شده در اتریوم بسیار زیاد است.
توکن های ERC-20 چگونه کار می کنند؟
توکن های ERC-20، در اصل قراردادهای هوشمندی بوده که بر روی بلاک چین اتریوم اجرا می شوند. عملیات آنها در چارچوب برنامه نویسی شده خاصی انجام شده که به وسیله توسعه دهندگان اتریوم نوشته و تعیین شده است.
این چارچوب کاملا گسترده بوده و امکان انجام عملکردهای گوناگون به وسیله آن وجود دارد. این عملکردهای مختلف اختلالی در عملیات بلاک چین اتریوم ایجاد نمی کنند.
برای مثال، آنها قادر به نگهداری حساب های فرعی موازی با دفترکل اصلی اتریوم بوده و بخش حساب مختص به خود را دارند.
تمام این تحولات بدون تغییر دادن تعادل اتر در آدرس های مختلف صورت می گیرد. از طرفی شفافیت، قابلیت ردیابی و امنیت ارائه شده به وسیله شبکه اتریم نیز تضمین می شود.
در حقیقت، انعطاف پذیری بسیار گسترده توکن های ERC-20 باعث تبدیل آنها به نوعی استاندارد شده است.
کاربرد اصلی این توکن ها، استاندارد سازی رابط ها برای ایجاد و صدور توکن های جدید در شبکه است.
این هدف با استفاده از تقویت قوانین و پارامترهای مشخص برای قابلیت پذیرش امکان پذیر شده است. برای مثال، برای جایگزینی یا اصلاح یک توکن ERC-20، وجود اتر ضروری است. این وضعیت، باعث پشتیبانی جنبه اقتصادی و افزایش بهره وری توکن می شود.
هدف و دلیل ایجاد توکن های ERC-20، طراحی یک استاندارد برای ایجاد قابلیت همکاری و سازگاری بین توکن ها و تقویت و پیشرفت اکوسیستم اتریوم است.
زیرا، توکن های ERC-20 به طور کامل فرآیند ایجاد توکن های جدید را تسهیل می کنند. زیرساخت های این نوع از توکن ها، به همین منظور طراحی شده اند.
برای انجام این کار، توکن های ERC-20 از ابزارهای دیگری همانند زبان برنامه نویسی سالیدیتی یا ماشین مجازی EVM نیز کمک می گیرند.
چرا توکن های ERC-20 ایجاد شده اند؟
اهداف و انگیزه های اصلی توسعه دهندگان، ایجاد توکنی با قابلیت های گسترده و ایجاد ظرفیت های چندگانه بوده است. تمام این اهداف به وسیله ایجاد رابط قابل استفاده و کاربردی برای اپلیکیشن های دیگر محقق شده است.
از کیف های پول تا صرافی های غیرمتمرکز، تمام این اپلیکیشن ها تحت یک استاندارد و API قرار می گیرند. این استاندارد برای توسعه دهندگان مزیت های زیر را ارائه می دهد:
1- یکپارچگی در برنامه نویسی : API نوعی استاندارد پایدار بوده که برنامه نویسی و استفاده از آن ساده است. همین موضوع باعث شده که ایجاد نرم افزارهای نوآورانه، جدید و سازگار با قابلیت های اتریوم برای توسعه دهندگان بسیار آسان شود.
2- کاهش پیچیدگی برنامه نویسی : API بسیار ساده است. به همین خاطر، استفاده از آن باعث کاهش پیچیدگی نرم افزار ایجاد شده به وسیله آن می شود. در نتیجه، تسهیل خواندن، امنیت، نظارت و حسابرسی کد نوشته شده نیز به سادگی صورت می گیرد.
3- پشتیبانی از زبان های برنامه نویسی گوناگون : API از زبان های برنامه نویسی مختلف پشتیبانی می کند. همچنین در مقابل تغییرات و پیشرفت ها نیز انعطاف پذیر است.
این ویژگی ها باعث تسهیل بسیار زیاد ایجاد نرم افزارهای جدید شده است. برخی از زبان های برنامه نویسی پشتیبانی شده عبارتند از: سالیدیتی، جاوا اسکریپیت، C، C++، Python، جاوا و Go.
4- تسهیل فرآیند پیاده سازی توکن ها : در این استاندارد فرآیند تشخیص نوع توکن های پیاده سازی شده ساده بوده و از پیچیدگی خاصی برخوردار نیست. زیرا تمام این توکن ها از اصول یکسانی برای انجام عملکردهای خود استفاده می کنند.
5- افزایش کلی سطح امنیتی : استفاده از این استاندارد، سطح امنیتی را به طور کلی ارتقا می دهد. ویژگی هایی همانند اختصاص توکن یکی از عوامل دستیابی به این مهم است.
6- کاهش خطر شکستن قراردادها : کاربرد استاندارد مذکور باعث کاهش خطر شکستن قراردادها شده است. زیرا API نرم افزاری کاملا انطباق پذیر بوده و هیچ نوع ناسازگاری در آن وجود ندارد.
این استاندارد پایدار بوده و تغییرات ایجاد شده باعث بهبود آن می شود. در نیتجه همیشه سازگار بوده و حالت انطباق پذیری دارد.
ویژگی های اصلی توکن های ERC-20
همانطور که قبلا هم اشاره شده، توکن های ERC-20 به طور عمده به خاطر ویژگی خاص خود یعنی قابلیت سازگاری بالا شناخته می شوند.
اما، دسیتابی به این ویژگی با استفاده از ساختارهای پایه ای خاص صورت می گیرد. این ساختارها باعث آزادسازی تمام قابلیت های بالقوه آنها می شوند. ویژگی های مهم این استاندارد عبارتند از:
- برخورداری از نام یا شناسه و نشانه : یکی از ویژگی های خاص این توکن ها، داشتن نام یا شناسه و همچنین نشانه یا علامت است. با استفاده از این دو ارزش، امکان شناسایی و تمایز این توکن ها با یکدیگر در بلاک چین فراهم می شود.
- مدیریت جنبه های اصلی اقتصادی تعیین شده : این توکن ها، از عهده انجام اهداف اصلی اقتصادی در نظر گرفته شده بر می آیند. اطلاعاتی نظیر سیستم دقیق اعشاری و انتشار کل، از بخش های اساسی ساختار اطلاعاتی این توکن ها است.
- کنترل و بررسی وجوه موجود در آدرس ها : این استاندارد از رابط خاصی برای کنترل و نظارت بر وجوه آدرس های مالکان خود استفاده می کند. در نتیجه، این توکن قابلیت گزارش دهی از تمام وجوه موجود در یک آدرس مشخص را دارد.
- امکان مدیریت بومی سیستم انتقال : با استفاده از این توکن ها، مدیریت بومی سیستم انتقال امکان پذیر می شود. زیرا، این توکن ها از قابلیت مدیریت انتقال های وجوه برخوردار هستند.
- مدیریت مستقل برداشت های جزیی : در نهایت، یکی از مهم ترین ویژگی های این توکن ها، قابلیت مدیریت مستقل برداشت های جزیی از یک جهت است.
بیشتر بخوانید : توکن ERC-721 در شبکه اتریوم
